O książce: 1960 / „Opowieści niegrzeczne” pisane były w duchu późnego średniowiecza i renesansu, kiedy to średniowieczne wyobrażenia o pierwotnej grzeszności człowieka , jego bezradność i zależność od woli nieba, o konieczności tłumienia pociągu do radości życia na rzecz błogości w przyszłym świecie „Psotne opowieści” są pełne pogody ducha, niepohamowanego rabelisowskiego śmiechu i upojenia życiem. W niektórych opowieściach „złośliwość” jest ściśle spleciona z tym, co wzruszające, smutne, a nawet tragiczne. Najbardziej „ryzykowne” i zabawne sytuacje prowadzą czasem do wydarzeń, które ujawniają głębokie człowieczeństwo bohaterów.